De bliede gebeurtenisse op Schokkeland (1938)

31 januari 1938: Prinses Juliana bevalt van een dochter, die Beatrix Wilhelmina Armgard genoemd wordt.

Schokkeland, 7 februari 1938

Ie mutten weten lezers, dat wi'j elke weke naor en van het eiland Schokkeland wurren ebracht umme het riet dat daor gruujt of te snieden. Wi'j wurren ehaald deur de botter van meneer Reumer uut Kampen.
Op de dag van de geboorte kwammen de Kamper rietsnieders in Gellemuden mit de busse van Breman en derekt wenschten wi'j mekare al geluk mit et groote feit. 't Was al dikke feest in Gellemuden en wi'j nammen eerst een Oranje-bittertien op de goeje of loop. Dat de jeugd ok niet achter bleef, ku'j begriepen, want alles was op straote umme ons naor de schute te geleiden, onder 't zingen van Wien Neêrlands bloed. Toen werden de trossen lus egooid, de zeilen geheschen umme naor Schokkelaand te vertrekken. Bi'j ankomst, nao een ontstumige reize, want 't was bar weer, ging de klokke op 't eiland ludden ter eere van de bliede gebeurtenisse. Ja warkeluk, de klokke ludden. Ie mutten weten, dat er op Schokkeland nog een karkien stut mit een torentien uut vrogger dagen, toen Schokkeland nog deur veule gezinnen bewoond was. Et uurwark stut stille, mar de klokke wil nog best ludden a'j an et touw trekken. Dat gebeuren ok op die gedenkwaardige dag en deur dat ludden van de klokke kwammen de gemoederen weer daonig in beweging, do Oranje-bitter kon ok nog nao warken, dat weet ik niet zoo precies meer. Arm in arm mossen wi'j ies effen dansen en zingen van honderd jaor nao dezen, waoran ok de kantonnier en zien vrouwe, echte Oranjeklanten, harteluk meededen. En miteene kregen wi'j de uutnoodeging umme 's aovonds bi'j um thuus de feestvreugde te hervatten ter eere van de geboorte onzer Prinses. Toen dan ok de werkzaamheden veur die dag of waren, trukken wi'j te samen naor de feestvreugde. De kantonnier had de boel veur mekare. De Neterlandsche vlagge um de spiegel en mit groote dudeluke letters et groote feit op de spiegel vesmeld.
Ik kan oe vertellen dat et een gezellige avond is ewurren. De opzichter van de Zuderzeewarken, die daor in de kost is, kon de boel ok best vermaken en mét mekare hebben wi'j`feest evierd, ok al waren wi'j varre weg ván de bewoonde wereld.
Nao de koffie kregen wi'j van die lekkere advocaat, die moeder de vrouw zelf edreid ad. Vaderlandsche liederen en veurdrachten wisselden mekare of..Stoelen werden an de kante ezet en wi'j deden samen een rondje umme de taofel, dat het een lust was te zien. Et was al slim late ewurren, toen et op de kooi anging, mar mit slutingstied hoefden wi’j op Schokkelaand gien rekening te hollen,want pelisie hebben wi’j niet ezien en de burgemeester die daor niet is, hef ons de eele aovond permissie egeven. Zoo ku'j zien, dat al bi’j op een ofgelegen eiland, et Oranjeharte ok daor zien vreugde kan uutspreken met het geluk van de komst van het kleine prinsessien

D.Landsman

Bron: Nieuwsblad voor Zwartsluis en omgeving. Gepubliceerd in De Vriendenkring, herfst 1989

www.schoklanddoordeeeuwenheen.nl