De naam Swifterbant (Flevoland) is onder archeologen een begrip geworden. Bij
het plaatsje Swifterbant is zoveel karakteristieks boven water gekomen dat er
gesproken kan worden van een aparte cultuur met de naam van het plaatsje. De Swifterbant-cultuur doorloopt verschillende fasen met stijlveranderingen in het aardewerk. De laatste fase is vooral bekend geworden door het uitgebreide archeologische onderzoek op Het Zand bij Schokland (kavels P13 en vooral P14) en het rivierduin langs de IJssel bij Schokkerhaven. Vooral Het Zand is een unieke vindplaats. Deze met zand overdekte oostelijke punt van een keileembult, gelegen aan de toenmalige loop van de rivier de Vecht, heeft na vele millennia de sporen prijsgegeven van het leven van de bewoners, van hun cultuur over een periode van vele duizenden jaren. P14 verwierf dan ook de status van archeologisch monument.
Aan de basis van de Swifterbantcultuur staan de jager -verzamelaars van de
kustvlakten langs de Noordzee. Na 5500 voor Christus dringt de Noordzee in de
laagten achter de kustlijn door en vormt in Noord-Holland en het
IJsselmeergebied een lagune of kustmeer. De bodem van de Vecht bij Urk ligt meer
dan 9 m onder NAP en de invloed van de lagune reikt tot aan Emmeloord en
Schokland waar klei wordt afgezet.